مجازی سازی دسکتاپ با زیروکلاینت

مجازی سازی دسکتاپ به وسیله زیروکلاینت

در روش مجازی سازی دسکتاپ ، سیستم عامل موجود در کامپیوترهای شخصی ، از ماشین فیزیکی تفکیک میشود.حاصل این امر ایجاد یک ماشین مجازی میباشد. این ماشین مجازی یا Virtual Machine بر روی هارد-دیسک سیستم کاربر ذخیره نمیشود .بلکه برروی یک کامپیوتر سرور متمرکز ذخیره میشود.در زمانی که کاربر سیستم درحال پردازش بر روی ماشین خود میباشند ، تمامی اپلیکیشن ها و پردازشها و data های مورد استفاده آنها، در کامپیوتر مرکزی سرور اجرا و ذخیره سازی خواهند شد.کامپیوتر های کاربران سیستم ها به وسیله پروتکل ‏های PC Over IP یا به اختصار PCOIP قابل دسترسی خواهند بود.در روش دسکتاپ مجازی ( یا VDI ) تمامی قابلیت های یک کامپیوتر به کاربر ارائه میشود .

علاوه بر آن ، ویژگی های جدید و قابل ملاحضه دیگری نیز در این روش به چشم میخورد.قابلیت هایی نظیر مدیریت کامل سیستم های کلاینت ها، و افزایش امنیت اطلاعاتی و کارایی سیستم های کاربران در شبکه.VDI محصول یا دستگاه خاصی نمیباشد. در واقع استفاده از روش دسکتاپ مجازی ( VDI ) در شبکه ها، ظهور یک فناوری نوین میباشد.

نرم افزار VDI

اصول نرم افزار VDI ، بر پایه خدمات دسکتاپ مجازی پی ریزی شده است .مجموعه های بسیاری از نرم افزار VDI برای پیاده سازی شبکه خود استفاده میکنند. در این مجموعه ها نیازی به تجهیزات فیزیکی به صفر میرسد.

مثال : اگر از یک نرم افزار ماشین مجازی، مانند VMWare Horizon View-6.0 در شبکه استفاده کنید. نیاز به پشتیبانی و نگهداری از سخت افزارهای کاربران شبکه از بین میرود .در چنین حالتی هزینه های سربار شبکه به شدت کاهش پیدا میکند.جالبتر آنکه، اگر نیاز به تغییر سیستم عامل باشد. در آن واحد و به سادگی میتوان ورژن های دیگر سیستم عامل را مورد استفاده قرار داد .( مانند Windows.7 و یا Windows.8.1 )

در استفاده از روش مجازی سازی دسکتاپ ، میتوان در هر لحظه به سیستم شخصی خود در شبکه متصل شد .برای این کار میتوان از PC ، لپ تاپ، نوت بوک، تبلت، تلفن همراه ، تین کلاینت یا زیروکلاینت استفاده کرد.امروزه در شبکه های به روز و بهینه ، اغلب از زیروکلاینت ها و تین کلاینت ها برای دسترسی به شبکه استفاده میشود.رضایت کاربران شبکه از سیستم ها در این حالت به حداکثر میزان میرسد.زیرا دسترسی بسیار آسانتری به اطلاعات و برنامه های مورد نیاز خود دارند.همچنین کاربران پردازش اطلاعات سریعتری را تجربه خواهند نمود .

 کار با زیروکلاینت یا تین کلاینت در مجازی سازی دسکتاپ

تئوری اساسی این فناوری بسیار ساده و قابل درک میباشد.در حالت عادی برای هر pc در شبکه بایستی یک نسخه سیستم عامل محلی نصب شود. این کار صرف زمان و هزینه قابل توجی را نیاز دارد .در روش دسکتاپ مجازی ، یک نسخه از سیستم عامل مورد نظر را ، فقط بر روی سرور نصب میکنیم.تمامی زیروکلاینت یا تین کلاینت ها میتوانند از همین نسخه سیستم عامل ، به طور ریموت (Remote ) استفاده نمایند.جالبتر اینکه، میتوانید از هر سیستم عامل دلخواه یک نسخه را بر روی سرور نصب نمایید.همچنین میتوانید به هر کاربر، اجازه دسترسی به یک یا چند سیستم عامل بخصوص را بدهید.

انعطاف بسیار بالا در آرایش زیروکلاینت های شبکه در روش VDI

در این روش ، هر کاربر از هر ایستگاه کاری ، میتواند به سیستم شخصی خود دسترسی داشته باشد .زیرا تمامی زیرو کلاینت ها Access Terminal میباشند . و در اصطلاح ایستگاه ها شناور میباشند .لذا اعمال تغییرات ، جابه جایی، افزایش و یا کاهش کاربران شبکه را تا حد کمال آسان میباشد.چنانچه به هر علتی یک Zero Client غیر قابل دسترس باشد ، اطلاعات شخصی کاربران در سرور محفوظ و از هر ایستگاه دیگری قابل بازیابی است.

چرا بهتر است از روش مجازی سازی دسکتاپ در شبکه ها استفاده کرد؟

برای راه اندازی سیستم های کاربران در شبکه ها از یکی از روش های زیر استفاده میشود:

Local Desktop : در این روش بر روی PC یا لپ تاپ هر کاربر، یک نسخه از سیستم عامل نصب میگردد.این روش را میتوان با یا بدون سرور پیاده سازی کرد. که طبق تجربه مشکلات بسیار زیادی را بهمراه خواهد داشت. 

SBC Desktop: در این روش هر کاربر شبکه به سرور شبکه Remote زده ، و به آن متصل میگردد . این روش نیز مانند VDI مبتنی بر سرور میباشد.

Virtual Desktop : تکنولوژی VDI روش سوم استفاده از سیستم ها را برای کاربران ارائه داد.روش تکنولوژی ترمینال سرویس مبتنی بر سرور میباشد.در این متد محدودیت های جزئی برای کاربر وجود داشت .زیرا یک کاربر دارای فضای اختصاصی خود نیست. و کاربر صرفا یک ترمینال دسترسی به سرور میباشد.اگرچه این روش بسیار کم هزینه تر از VDI میباشد.در روش VDI، تمام پردازش کاربران کاملا به سرور انتقال می یابد. بطوری که هیچگونه عملیاتی در ایستگاه ها انجام نمیگیرد .

همچنین برای هر کاربر شبکه که در سرور تعریف شود ، کامپیوتری مجازی ایجاد میشود . و کاربران دارای محدودیت های گذشته نخواهند بود .تجربه کاربران در این روش ، دقیقا مشابه PC خواهد بود.

مزیت های استفاده از روش دسکتاپ مجازی:

در روش VDI به طور بالقوه قابلیت اشتراک منابع حس میشود.این روش برتری های بسیاری نسبت به سیستم های قدیمی و سنتی خواهد داشت .هر کاربر با ورود به سیستم، به کامپیوتر مخصوص خود در سرور مرتبط میشود .این کامپیوتر شخصی دارای سیستم عامل، برنامه و نرم افزاهای مخصوص به خود میباشد .فضای اختصاصی هر کاربر شبکه نیز در هر لحظه بهینه سازی شده، و تغییر میکند .به همین خاطر هزینه های سخت افزاری تامین فضای ذخیره سازی بالا برای هر کاربر کاملا حذف میشود.در این روش به طور خودکار، تمرکز داده های شبکه در سرور انجام میگیرد ( انباشتگی). استفاده از روش دسکتاپ مجازی بسیار سود آور بوده و به کاهش هزینه ها کمک شایانی میکند .

برخی از مزایای تکنولوژی VDI:

• کاهش شدید پهنای باند مورد نیاز برای شبکه (زیروکلاینت ها و سرور همگی در Data Center میباشند).
• تفکیک سیستم عامل ها و برنامه‏ های کاربردی از سخت‏ افزار سیستم ها و ایجاد محیطی یکپارچه برای کاربرهای شبکه.
• کاهش چشمگیرهزینه نهایی مالکیت شبکه یا به اصطلاح IT TCO.
• ارتقاء نرم‏ افزاری و سخت‏ افزاری به سادگی صورت میگیرد( زیرا سخت‏ افزار به صورت مجازی میباشد).
• سهولت مدیریت شبکه با استفاده از قابلیت مدیریت متمرکز کاربران.
• امکان اعمال حداکثر محدودیت ها بر کاربران شبکه ، جهت جلوگیری از استفاده نامناسب از کامپیوتر و یا کنترل کاربران.
• کنترل کامل تجهیزات شبکه و حداقل کردن آسیب یا سرقت سخت افزار ها.
• بالا رفتن امنیت شبکه و کیفیت دسترسی به اطلاعات به علت تمرکز داده‏ های کاربران شبکه در سرور.
• استفاده بهینه از منابع سخت ‏افزاری شبکه مانند CPU ، HDD، D-Drive ، برق و … .
• امکان دسترسی به سیستم خود از هر نقطه و تنها با اتصال به شبکه.
• پاسخ دهی سریع و سرعت بالای رسیدگی به درخواست ها ویا مشکلات کاربران در شبکه.
• ارتقا سریع و آسان سیستم عامل و یا برنامه ها به نسخه ‏های جدید تر.
• انعطاف‏ پذیری بالای شبکه و ارتقا راندمان کسب و کار های مختلف.
• استفاده کارامد از منابع انرژی و حرکت در جهت Green Computing (رایانش سبز).